Alaniçi

1890 yılına ait Osmanlı kayıtlarında adı Yürükköy olarak geçen Alaniçi, geçen yüzyılın ortalarında Manisa’dan Menemen’a dahil edilen genç köylerden biri. 19. yüzyılın ortalarında kurulan Alaniçi’nin en eski resmi kaydı olan 1927/1928 İzmir Vilayeti Salnamesi’ndeAlaniçi’nde 41 hane ve 193 nüfus olduğu belirtilmektedir. 

 

19. yüzyılda, konar-göçerlerin iskan edilmeleri sırasında Yamanlar’ın batı ve kuzey yamaçlarında yerleşen ve aralarında akrabalık olan Yörük kökenli birçok köy gibi Alaniçi Yörükleri de bugün köyün önünde uzanan küçük boyutlu ova kenarına yerleştirilmişler. Eski kayıtlara göre asıl eski iskan köyün güneyinde, daha yüksek bir rakımda bulunan Yaylatepe’deymiş. Bu mevkiide yapılan araştırmada, sözü edilen Türk dönemi yayla yerleşmesinin dışında, Orta Bizans Dönemi’ne (İ.S. 6.-9. yüzyıl) ait diğer bir antik yerleşim harabesi daha bulunuyor.  

 

Alaniçi köyünün içinde ve çevresinde bulunan bazı kalıntılar, bu küçük ovadan Türk dönemi öncesinde de yararlanıldığını gösteriyor. Örneğin, köyün içinde yatay bir kaya üzerinde oldukça silik bir durumda eski Hellence yazı ve işaretlerle, köyün hemen doğusunda Çimendere civarındaki Geç Roma-Erken Bizans Dönemi köy harabesi bu platonun daha öncede iskan edildiğini işaret ediyor. 

 

Menemen merkeze 22 km uzaklıkta bulunan Alaniçi’nde 2021 verilerine göre 389 kişiyaşıyor. Tarım ve hayvancılıkla geçinen, nüfusunun büyük kısmı tütüncülük ve bağcılık yapan Alaniçi Menemen’in kendine has köylerinden biri. Geniş bir alanda kurulduğu için Alaniçi adını alan köy, bugün özel köy evleri, geniş köy meydanı ve bu meydanda yer alan yerli-yabancı misafirlerin uğrak yeri olan kahvesi ile ziyaretçilerini bekliyor.